Verrassingstrip home

Als je hier al een maand zit, voelt dat eigenlijk totaal niet lang.
Je mist iedereen zeker wel, maar als je een fijn thuis hier hebt, is het niet zo erg als ik in eerste instantie dacht.
Wat wel het leuke is aan een maand weg zijn, is dat niemand verwacht dat je als verrassing naar huis komt. Wat ik dus wel heb gedaan!

Ik ben donderdagavond 20 sept aangekomen in Amsterdam. Mijn moeder wist ervan, want ik had natuurlijk wel een slaapplek nodig! Ik was heel laat geland, dus gelijk naar huis en slapen. Vrijdag ben ik overdag de stad in geweest met Jessemijne en Jeffrey. Mijn vader was die dag aan het werk in Amsterdam en ik had bedacht om hem op werk te verrassen. Ik ben eerst gaan eten bij Loetje (BIEFSTUK :)) samen met Jeffrey en toen zijn we naar het bureau gegaan.
Ik liep langs en zag hem al voor het raam staan en was als een gek aan het springen, maar het raam was te hoog om mij te kunnen zien. Dus besloot ik om hem te bellen en te vragen of hij even naar buiten kon kijken. Papa keek naar buiten en zei: What the fuck, doe jij hier?!! Hij was oprecht heel erg verbaasd:). Toen zijn we naar binnen gegaan en heb ik even met papa gekletst, die het uiteraard een ongelofelijke verrassing vond.
De volgende ochtend had ik geregeld, dat mijn broertje naar mijn opa en oma ging, voor een 'verrassing'. Mijn opa en oma wisten er ook niks van en Wesley uiteraard ook niet. Mama was als eerste naar binnen gegaan en had hun sleutelhangers gegeven, die ik donderdag mee had genomen vanuit London. Toen ze dat had gedaan, belde ik aan en hoorde ik mijn oma zeggen: Wie is dat bij de deur? Sandra, jij weet wie dat is!
Ze liep naar de deur toe, deed hem open en zag mij, begon te gillen, rende naar binnen toe en schreeuwde: HET IS AIMEE! Opa, oma en Wesley waren allemaal aan het huilen en ik moest zelf ook huilen. Dit was ook echt een super mooi moment.
Mijn vader had gezegd dat Juliette zaterdag bij Brambergen moest werken. Dus ik had het idee om samen met mijn mama daar heen te gaan, voordat ik weer naar huis moest. Juul zou om 12 uur beginnen en ik was er om 11:45, dus net op tijd binnen. Juul kwam door de keuken heen, zei hoi tegen iedereen en schrok toen oprecht. Ze was echt verbaasd en zei: huh, maar wat doe jij hier dan?!. Ik uitgelegd dat ik even naar huis was gekomen en smiddags weer weg ging. Ze vond het in ieder geval erg leuk om mij te zien!

Dit was even een korte toevoeging aan mijn London avontuur. Even naar huis en iedereen verrassen, is toch wel het leukste wat er is. Het is ook iets wat ik zeker nog wel een keer ga doen, so be prepared! ;).